Λένε ότι η ζωή μας κάνει κύκλους και θα συμφωνήσω με αυτό καθώς νομίζω ότι ανοίγω και κλείνω κύκλους συνέχεια.
Ένας κύκλος λοιπόν άνοιξε όταν ήμουν 16 χρονών. Τότε γεννήθηκε μία φιλία με την Γιάννα. Μιά πληθωρική γυναίκα, γεμάτη ενέργεια, αστείρευτο γέλιο, και με ένα τσαγανό αντρίκιο.Λάτρεψα το γέλιο της και την αισιοδοξία της. Εγώ στα 16 και εκείνη..........δεν λέμε, μικρή όμως και με 3 παιδιά. Όμορφα και ξέγνοιαστα χρόνια.
Έπειτα εγώ παντρεύτηκα, χαθήκαμε, ξαναβρεθήκαμε, και αυτό γινόταν συνέχεια.Πέρασε η πρώτη δεκαετία. Η κάθε μιά μας έκανε τις επιλογές της, και όταν δεν περνάγαμε καλά, η κάτι στράβωνε στη ζώη μας , τότε χρειαζόταν η μία την άλλη.Λουφάζαμε στην φιλία μας και όταν στεκόμαστε στα πόδια μας, πάλι απομακρυνόμαστε. Μην αναρωτιέστε το γιατί, έτσι μας εβγαινε. Πέρασε και η δεύτερη δεκαετία. Οι ζωές μας άλλαζαν, τα παιδιά μας μεγάλωναν, οι άνθρωποι μας πλήγωναν, και εμείς πληγώναμε άλλους. Τα προβλήματα μας άλυτα και λυμένα, ήταν εκεί για να τα συζητήσουμε. Εμείς μαζί. Πολλοί ζηλεψαν την φιλία μας. Ήρθε η εποχή που έγινε το στήριγμα μου σε μιά πολυ δύσκολη περίοδο για μένα. Ήταν δίπλα μου, με άκουγε, και με προστάτευε. Έπειτα η φυγή της. Η απόφαση της να φύγει μόνιμα στην Αμερική με τσάκισε. Ένιωσα οτι με πρόδιδε, ότι με εγκατέλειπε. Από τότε περάσαμε πολλά. Αντιμετωπίσαμε την απόσταση μιλώντας ώρες στο τηλέφωνο.Ερχόταν στην Ελλάδα κάθε χρόνο. Όμως στο τελευταίο ταξίδι... τι έγινε? Δεν θυμάμαι πια. Πως καταλήξαμε να μην μιλάμε? Πως κατινιάσαμε?
Αχ! κορίτσι μου αλλάξαμε και οι δύο.
Πέρασαν νομίζω 4 χρόνια χωρίς επαφή.
Και ήρθες παλι........ αχ! αυτοί οι κύκλοι! Αφορμή? Τα σαπουνάκια μου,
Καλώς ήρθες στην ζωή μου πάλι ( σίφουνα) Γιάννα.
(Μόνο μην με πιέσεις γιατί είμαι και σε δύσκολη ηλικία!!!!!!!!).
Σ΄ Αγαπάω καλή φιλενάδα!!!!!!!!
Ένας κύκλος λοιπόν άνοιξε όταν ήμουν 16 χρονών. Τότε γεννήθηκε μία φιλία με την Γιάννα. Μιά πληθωρική γυναίκα, γεμάτη ενέργεια, αστείρευτο γέλιο, και με ένα τσαγανό αντρίκιο.Λάτρεψα το γέλιο της και την αισιοδοξία της. Εγώ στα 16 και εκείνη..........δεν λέμε, μικρή όμως και με 3 παιδιά. Όμορφα και ξέγνοιαστα χρόνια.
Έπειτα εγώ παντρεύτηκα, χαθήκαμε, ξαναβρεθήκαμε, και αυτό γινόταν συνέχεια.Πέρασε η πρώτη δεκαετία. Η κάθε μιά μας έκανε τις επιλογές της, και όταν δεν περνάγαμε καλά, η κάτι στράβωνε στη ζώη μας , τότε χρειαζόταν η μία την άλλη.Λουφάζαμε στην φιλία μας και όταν στεκόμαστε στα πόδια μας, πάλι απομακρυνόμαστε. Μην αναρωτιέστε το γιατί, έτσι μας εβγαινε. Πέρασε και η δεύτερη δεκαετία. Οι ζωές μας άλλαζαν, τα παιδιά μας μεγάλωναν, οι άνθρωποι μας πλήγωναν, και εμείς πληγώναμε άλλους. Τα προβλήματα μας άλυτα και λυμένα, ήταν εκεί για να τα συζητήσουμε. Εμείς μαζί. Πολλοί ζηλεψαν την φιλία μας. Ήρθε η εποχή που έγινε το στήριγμα μου σε μιά πολυ δύσκολη περίοδο για μένα. Ήταν δίπλα μου, με άκουγε, και με προστάτευε. Έπειτα η φυγή της. Η απόφαση της να φύγει μόνιμα στην Αμερική με τσάκισε. Ένιωσα οτι με πρόδιδε, ότι με εγκατέλειπε. Από τότε περάσαμε πολλά. Αντιμετωπίσαμε την απόσταση μιλώντας ώρες στο τηλέφωνο.Ερχόταν στην Ελλάδα κάθε χρόνο. Όμως στο τελευταίο ταξίδι... τι έγινε? Δεν θυμάμαι πια. Πως καταλήξαμε να μην μιλάμε? Πως κατινιάσαμε?
Αχ! κορίτσι μου αλλάξαμε και οι δύο.
Πέρασαν νομίζω 4 χρόνια χωρίς επαφή.
Και ήρθες παλι........ αχ! αυτοί οι κύκλοι! Αφορμή? Τα σαπουνάκια μου,
Καλώς ήρθες στην ζωή μου πάλι ( σίφουνα) Γιάννα.
(Μόνο μην με πιέσεις γιατί είμαι και σε δύσκολη ηλικία!!!!!!!!).
Σ΄ Αγαπάω καλή φιλενάδα!!!!!!!!